Zespół Treachera Collinsa lub Franceschetti-Zwahlen-Klein, zwany również dyzostozą twarzowo-żuchwową, jest rzadką chorobą genetyczną, która powoduje deformację i nieprawidłowości twarzy. Stan ten może być dziedziczony lub nabyty w trakcie rozwoju embrionalnego. W przybliżeniu jedno na 50 000 dzieci jest dotknięty tą chorobą, a została ona nazwana na cześć angielskiego chirurga i okulisty Edwarda Treachera Collinsa, który po raz pierwszy opisał ją w 1900 roku.
Choroba jest spowodowana mutacjami genów DNA znanych jako TCOF1, POLR1C i POLR1D. Geny te występują na chromosomach 5, 6 i 13 i są wymagane do prawidłowego rozwoju kości i tkanek miękkich twarzy przy braku mutacji. Aby wytworzyć tę anomalię, któreś z rodziców musi przeprowadzić mutację dziedziczną lub stan ten musi zostać nabyty w trakcie rozwoju embrionalnego. Jeśli chodzi o statystyki, to przypadków drugiego typu mutacji (tj. mutacji nabytych w trakcie embriogenezy) jest więcej niż pierwszego typu (tj. mutacji dziedzicznych) na poziomie 60% wobec 40%.
Zespół Treachera Collinsa wpływa na twarz w następujący sposób:
- Mikrognacja - żuchwa i broda są mniejsze niż przeciętnie;
- Nieprawidłowy lub niedostateczny rozwój kości policzkowych;
- Anomalie oka (oczy skierowane w dół, coloboma powieki dolnej, ptoza powiekowa polegająca na obniżeniu powiek, zwężenie kanalików łzowych).
Ciężkie przypadki zespołu mogą skutkować następującymi dolegliwościami:
- brachycefalia (nieprawidłowość czaszkowa charakteryzująca się tylnym spłaszczeniem głowy);
- deformacja zębów (brak wykształcenia zębów lub diastema zębowa, czyli duży odstęp między jedynkami);
- makrostomia (powiększenie otworu gębowego);
- rozszczep podniebienia (malformacja podniebienia);
- wady serca;
- deformacje nosa.
Jednak w jeszcze poważniejszych przypadkach pacjent ponosi również szereg dalszych konsekwencji, w tym ma problemy w oddychaniu czy żuciu z powodu nieprawidłowości kości policzkowych, szczęki, brody i zębów, problemy ze słuchem spowodowane nieprawidłowym rozwojem uszu, a także utratę wzroku.
Pacjent jest ogólnie inteligentny i nie ma modyfikacji swoich cech intelektualnych, jednak pod względem psychologicznym może cierpieć na depresję i fobię społeczną w wyniku życia z deformacjami twarzy, a to wpływa na jakość jego życia.
Bada się historię choroby i przeprowadza badanie fizykalne, a następnie badanie genetyczne.Następnie zleca się inne badania, np. tomografia komputerowa i zdjęcia rentgenowskie. Amniopunkcja i CVS mogą być wykorzystane do diagnostyki prenatalnej.
Zespół Treachera Collinsa nie jest ani uleczalny, ani nie można mu zapobiec, ale po jego zdiagnozowaniu możliwa jest interwencja w postaci leczenia chirurgicznego twarzy i innych narządów, by złagodzić jego objawy. W zależności od stopnia zaawansowania choroby, deformacje podniebienia, kości policzkowych, nosa, uszu i zębów mogą wymagać serii operacji szczękowych. W przypadku problemów ze wzrokiem należy zastosować okulary korekcyjne, a gdy występuje niedosłuch - aparaty słuchowe. Ponadto istotne jest zastosowanie terapii psychologicznej w celu przezwyciężenia depresyjnych i fobicznych skutków deformacji.