Wysiękowe zapalenie ucha jest chorobą przebiegającą bez ostrych objawów zapalenia ucha, gromadzi się płyn w jamie bębenkowej. W czasie trwania zapalenia narasta niedosłuch wynikający z upośledzenia przewodzenia bodźca dźwiękowego.
Wysiękowe zapalenie ucha środkowego ma wiele czynników. Najważniejszy jest nieprawidłowy mechanizm funkcjonowania trąbki słuchowej, dysfunkcja powoduje powstanie ujemnego ciśnienia, które sprzyja powstawaniu wysięku.
Patologiczne warunki w jamie bębenkowej „ułatwiają” zakażenie wirusami i bakteriami. Innym czynnikiem są zmiany w migdałku gardłowym, zaburzając prawidłową obronę immunologiczną. Powodem bywa też refluks przełykowo-gardłowy, szczególnie u dzieci.
Wysiękowe zapalenie ucha przebiega bez ostrych objawów zapalenia ucha, takich jak ból, wzrost temperatury, objawy infekcji itd. W jamie bębenkowej gromadzi się płyn, upośledzając słyszenie. Dzieci reagują marudnością, nadpobudliwością, słabszą reakcją na polecenia, skarżą się na szum lub zatkane ucho. Często powtarzają się infekcje górnych dróg oddechowych, przewlekające się nieżyty nosa. U części pacjentów zniknie samoistnie, ale może zostawić niedosłuch, czasowy lub trwały.
Nawracające infekcje górnych dróg oddechowych, zaburzenia drożności nosa, przedłużające się nieżyty nosa, z zauważalnymi zmianami zachowania dziecka lub pogorszeniem reakcji słuchowych są podstawą do konsultacji lekarskiej. Lekarz wykona otoskopię, tympanometrię (czy nie zalega płyn) oraz zbada słuch.
Postępowanie lecznicze obejmuje: obserwację, leczenie zachowawcze lub leczenie chirurgiczne. Lekarz na bieżąco ocenia postępowanie choroby, leczy inne choroby, mogące wpływać na nasilanie lub nawracanie wysiękowego zapalenia, lub ostatecznie operacyjnie nakłuwa błonę bębenkową, usuwa migdałek gardłowy, zakłada dren itd.
Wysiękowe zapalenie ucha zwykle mija samo, ale bywa poważnym, nawracającym problemem z licznymi powikłaniami w razie zaniedbania leczenia. Może skutkować tymczasowym lub stałym ubytkiem słuchu. Przewlekłe podciśnienie w uchu środkowym może spowodować rozwój trudnej choroby, jaką jest perlak. Należy jak najszybciej rozpocząć diagnostykę i leczenie.